فشار ارزی بر دارایی‌های ژاپنی

زیان فصلی ۶۱ میلیارد دلاری صندوق بازنشستگی ژاپن؛ فشار دلار ضعیف بر دارایی‌های خارجی و داخلی

در یکی از بزرگ‌ترین زیان‌های فصلی ثبت‌شده در سال‌های اخیر، صندوق سرمایه‌گذاری بازنشستگی دولت ژاپن (GPIF) اعلام کرد که در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۵ (ژانویه تا مارس)، متحمل زیانی معادل ۸.۸۱۵ تریلیون ین (معادل ۶۱.۱ میلیارد دلار) شده است. این زیان عمدتاً ناشی از تضعیف ارزش دلار آمریکا و تأثیر آن بر ارزش دارایی‌های خارجی صندوق، به‌ویژه اوراق بهادار دلاری، بوده است؛ در حالی‌که هم‌زمان، عملکرد بازارهای داخلی ژاپن نیز ضعیف‌تر از انتظار ظاهر شد.📢

 ابعاد کلیدی گزارش GPIF:  

ارزش کل دارایی‌های تحت مدیریت GPIF در پایان فصل به ۲۴۹.۸ تریلیون ین رسید.  🔎

 این زیان فصلی، دومین افت بزرگ صندوق در دو سال اخیر محسوب می‌شود و فاصله اندکی با زیان ۹.۱۲۸ تریلیون ینی ثبت‌شده در فصل سوم سال گذشته دارد.  🔎

کاهش ارزش دلار در برابر ین و سایر ارزهای اصلی، باعث شد بازدهی دارایی‌های خارجی GPIF به‌شدت کاهش یابد—به‌ویژه در بخش اوراق قرضه و سهام ایالات متحده.  🔎

هم‌زمان، بازار سهام ژاپن نیز در این دوره با فشارهایی مواجه بود که به افت ارزش دارایی‌های داخلی صندوق دامن زد.🔎

پیامدهای تحلیلی برای بازار سرمایه و سرمایه‌گذاران نهادی:  

زیان GPIF می‌تواند سیگنالی از شکنندگی بازدهی دارایی‌های بین‌المللی در فضای نوسانی ارز باشد—به‌ویژه برای صندوق‌هایی که بخش عمده‌ای از پرتفوی خود را به دارایی‌های دلاری اختصاص داده‌اند.  🔔

کاهش ارزش دلار در سه‌ماهه نخست ۲۰۲۵ (بیش از ۸٪ نسبت به سبد ارزهای اصلی) نه‌تنها بر GPIF، بلکه بر سایر صندوق‌های ذخیره ارزی و بازنشستگی جهانی نیز اثرگذار بوده است.  🔔

 این وضعیت ممکن است موجب بازنگری در استراتژی‌های پوشش ریسک ارزی، تنوع‌بخشی جغرافیایی و تخصیص دارایی‌های خارجی در میان سرمایه‌گذاران بلندمدت شود.  🔔

از منظر بازار اوراق، فشار بر بازدهی دارایی‌های دلاری می‌تواند بر تقاضای جهانی برای اوراق خزانه ایالات متحده و نرخ‌های بهره بلندمدت نیز اثرگذار باشد.🔔

 جمع‌بندی:  

زیان ۶۱ میلیارد دلاری GPIF در فصل نخست ۲۰۲۵، بازتابی از چالش‌های نوظهور در مدیریت دارایی‌های بین‌المللی در فضای ارزی پرنوسان است.📢

برای سرمایه‌گذاران نهادی، این رویداد یادآور اهمیت استراتژی‌های پوشش ریسک، تنوع ارزی و تحلیل دقیق اثرات نرخ ارز بر بازدهی پرتفوی است—به‌ویژه در دوره‌هایی که سیاست‌های پولی و تجاری جهانی در حال بازتعریف هستند.✔